Fark ettim ki artık nefret eder olmuş yüzümü görmekten.
Fark ettim ki sesimi duymak istemez olmuş,
Adımı duymak en son duymak istediği söz olmuş,
Sözlerime kulak tıkamak,duymak istememek,
Bir Kalp nasıl bu kadar acımasız olmuş,

Oysaki;

FArk ettim ki anılarla yaşamak mutluluk katar oldu hayatıma,
Fark ettim ki elimizdekini kaybetmeden değerini bilmeliymişiz,
En mutlu anımızken Sesimizi duymak,
Konuşmak hoşumuza giderken beraber,
Paylaşmak isterken,Yaşadıklarımızı,Gördüklerimizi yada bildiklerimizi,
Hep merak ederken birbirimizi,Hatrımızı sormak bir alışkanlık olmuşken,
Böylesine çok severken,bırakıp gitmek,unutmak adını bile duymak istememek,
Bir kalp nasıl bu kadar acımasız olmuş ...

Oysaki;

Sevgimin büyüklüğümü fazla geldi,bilmiyorum...
O sevilmeyi en çok hakedendi,
Onun üzülmesi,isteyeceğim en son şeydi,Sevgi onun için anlamdı,
Konuşmak,hiç sıkılmadan günlerce konuşmak,
Sevgi miydi bu? yoksa alışkanlık mı ?
Bilmiyorum..
Ama şunu biliyorum onu çok seviyorum...
Özlüyorum,konuşmayı,"nasılsın"demeyi bile özlüyorum...
Bir kalp nasıl bu kadar acımasız olur ...

En güzel günlerim onunla idi,En güzel anlarım,en mutlu zamanlarım,
Ah gitti o gitti bir daha hiç dönmeyecek,
İnanmıştım,onunda benimle zaman geçirmesinin,mutluluk getirdiğine inanmıştım,
Ne salakmışım...
Vazgeçmek,sevgide yeri yok,olmaması gerken bir kavram,
Özlemek sonsuz beklemek,geleceğine inanmak,
Sonsuza kadar sevmek,onun hayali ile yaşamak,
Hayali ile mutlu olmayı bilmek,

Bir an olsun unutmayı düşünmedim,İsmini Mıh gibi aklıma kazıdım,
Seviyorum demelerim,Sözde değildi,
Hepsi kalpten gelen en saf duygular idi...
Anlamanı ne çok isterdim.
Mutluluk bir el uzatmak kadar yakınken,
Böyle olmayı mecbur kılman bize,ne kötü...
Ayrılık hiç yakışmadı ki bize,
Yakıştıramadım ki.
Uzaktan bakmak gözlerin gözleirme deymesi,
Yanına gelip birşeyler söyliyememek,Ne kötü,
Özlüyorum seni,konuşmanı,Sözlerini,Ellerini,Gülüşünü,Gözleri ni,Yüzünü,
Al yanaklarını özlüyorum,
Gülünce gözlerinin parlamasını özlüyorum.

Oysaki ;

Adımı duymaktan nefret eder olmuşsun,
Sesimi duymak,en son istediğin şey olmuş,
Böylesine bir sevgiye karşılıksız kalman tamam,
Ama,
Bir kalp nasıl bu kadar Acımasız olur..

Ozan Gernikçi
___________