Sensiz geçen günlerde,uyku haram bu yalnız senle gören gözlere,
Sevap belkide çölleri bile ıslatacak gözyaşları,
Bitmeyen geceler de Seni düşünür,
Ümit etmeyi sever bu kalbim,
Duy sevgili,Olmaz sensiz,atmaz bu kalp yaşamaz,sebepsiz...
Duy sevgili...Duy seviyorum seni...


Sevgili...
Bu ayrılığa yetecek kadar derman kalmasada,
Acı çekecek kadar sabrım kalmasada,
Seni sevecek kadar kalbim hep vardır...
Hani hiç Bitmeyen hasret vardır ya,
Yokluğunda yüreğimden eksilmeyen,
Hiç bitmeyen,
Aşkın var bende,
Duy be sevgili...Duy Seviyorum Seni...

Sen benim bulutlardaki saklı düşlerim,
Her gün hayalini kurduğum,özlediğimsin...
Biliyorum tertemiz kalbini,
Hangi sevgi alabilir ki yerini,
Yokluğun suya yazı yazmak kadar zor,
Sensizlik ölümün verdiği acı gibi...
Duy işte...
Seni çok seviyorum duy sevgili...

Seni anlatmaya yetmez kelimeler,
Kıyamam sana bakmaya,
Dokunmaya kıyamaz ellerim,gül yüzüne,al yanaklarına...
Saramaya kıyamaz kollarım sım sıkı,Hİç ayrılmamak üzre...
Bir ömrüm daha yokki sen gibi bulmaya,
Bir sen daha yok ki sevgili,
Duy işte sevgili seni çooooook özlüyorum...

Hiç durmamacasına yağmur yağsa,
Arkasından bir tayfun,İnsanları savuran bir rüzgar,
Ben sıkıca sana sarılsam hiç bırakmasan,
Ve hiç bıkmasan benden,
Sevgili ben sensizlikte yüreğimde büyüttüm sevgimi,
Duy SevgiLi SesiMi . Seni Bekliyorum...

Ozan Gernikçi
___________