MEMLEKETIMI SEVIYORUM

Memleketimi seviyorum :
Çinarlarinda kolan vurdum, hapisanelerinde yattim.
Hiçbir sey gidermez iç sikintimi
memleketimin sarkilari ve tütünü gibi.

Memleketim :
Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya,
kursun kubbeler ve fabrika bacalari
benim o kendi kendinden bile gizleyerek
sarkik biyiklari altindan gülen halkimin eseridir.

Memleketim.
Memleketim ne kadar genis :
dolasmakla bitmez, tükenmez gibi geliyor insana.
Edirne, Izmir, Ulukisla, Maras, Trabzon, Erzurum.
Erzurum yaylasini yalniz türkülerinden taniyorum
ve güneye
pamuk isleyenlere gitmek için
Toroslardan bir kerre olsun geçemedim diye
                                                                  utaniyorum.

Memleketim :
develer, tren, Ford arabalari ve hasta esekler,
kavak
          sögüt
                   ve kirmizi toprak.

Memleketim.
Çam ormanlarini, en tatli sulari ve dag basi göllerini seven
                                                                                alabalik
                    ve onun yarim kilolugu
                                  pulsuz, gümüs derisinde kiziltilarla
                                                       Bolu'nun Abant gölünde yüzer.

Memleketim :
Ankara ovasinda keçiler :
kumral, ipekli, uzun kürklerin pirildamasi.
Yagli, agir findigi Giresun'un.
Al yanaklari mis gibi kokan Amasya elmasi,
zeytin
        incir
               kavun
ve renk renk
                      salkim salkim üzümler
ve sonra karasaban
ve sonra kara sigir
ve sonra : ileri, güzel, iyi
                                    her seyi
                hayran bir çocuk sevinciyle kabule hazir,
çaliskan, namuslu, yigit insanlarim
                                        yari aç, yari tok
                                                             yari esir...
 

Nazım Hikmet Ran